Stichting Productiehuis Alphen

Zoals toen. En nu?

april/mei 2018

Verhaal

Er staan twee generaties op het toneel die middenin de voorbereidingen van een nieuwe theaterproductie zitten. Hun voorstelling zal op de avond van 4 mei voor het eerst worden opgevoerd. Elk van deze twee generaties kijkt op zijn eigen manier naar die oorlog en naar het herdenken van de slachtoffers uit die oorlog. Zoals een van de spelers het zegt: ‘Voor een aantal spelers is die oorlog zo ver weg dat zij zich afvragen of het nog wel zin heeft om te herdenken. Voor een andere groep op het toneel duurt die oorlog al meer dan vijfenzeventig jaar. Terwijl ze hem niet eens zelf meegemaakt hebben.’

Zoals toen. En nu? is een voorstelling die via gesprekken met de spelers tot stand is gekomen. Zij kwamen met onderwerpen die zij associeerden met grote thema’s als ‘vrijheid’, ‘vrede’ en ‘herdenken'. Iris Huisman en Kees Visschedijk verwerkten deze gesprekken in de toneelteksten die zij schreven. Regisseur Jan Laman is met spelers en teksten aan het werk gegaan en heeft er weer een boeiende en meeslepende voorstelling van gemaakt.

De oudere generatie heeft ook zo zijn eigen vragen. Maar zij krijgen geen antwoord meer, omdat ze te laat zijn. Daarom komen zij nu met hun verhalen. Over een vader die was opgepakt, terwijl zijn broer in hetzelfde politiebureau werkte waar hij gevangen zat; over een oom die in een buitenwijk van Delft werd neergeschoten door soldaten van de Wehrmacht, terwijl de stad in afwachting van de bevrijders uitbundig feest aan het vieren was. En over een grootvader die musicus was in een orkest in Amsterdam, maar de oorlog niet overleefde.

Zoals toen. En nu? stelt vragen. Waarom herdenken we? En wie herdenken we dan? Wanneer ben je eigenlijk een held? En worden elders in de wereld de doden herdacht die wij Nederlanders daar achter hebben gelaten? Het zijn de vragen die bij de jongere generatie leven. Zij slikken wat hun ouders en hun grootouders altijd zo waardevol en belangrijk hebben gevonden niet meer voor zoete koek.